Donderdag 15 juli 2010: Bodo

Vandaag is er opnieuw vrij veel wind, maar de lage bewolking is verdwenen en het zonnetje laat zich zien, dat belooft veel goeds. De route van vandaag gaat over het laatste deel van de Lofoten richting de veerboot in Moskenes. Eerst rijden we naar het vissersdorpje Svolvaer, waar we rondwandelen en genieten van lekkere cappucino’s en Noorse cakejes en taartjes. Robert-Jan koopt nog een mooie Noorse trui voor we weer verder gaan. We rijden van het ene naar het andere vissersdorpje met continu een wisselend uitzicht op de karakteristieke scherpe bergtoppen, op een gegeven moment rijden we een stukje om langs de Trollfjord voor het prachtige uitzicht. Ook de zee is prachtig, van helder blauw naar verschillende kleuren groen. We zien op dit stukje diverse bergbeklimmers in de weer met touwen en stijgijzers, ziet er allemaal stijl genoeg uit. De Lofoten zijn al heel lang bewoond vanwege het klimaat en de vele vis die het hier goed doen door de warme golfstroom die vlak langs de kust komt. Ook vertrokken hier Vikingen richting het zuiden. We bezoeken een Vikingmuseum in Borg, waar een ‘longhouse’ van een Vikinghoofdman is nagebouwd op de plek waar vroeger een nederzetting was. Er zijn ook viking boten te zien, maar daarvoor moeten we wel 2 km lopen naar het meer. Dat is een aardige trip, maar gelukkig wel de moeite waard. Er ligt een mooi schip op ons te wachten. We enteren het Vikingschip, als Robert-Jan nog wat foto´s gaat maken zijn de dames met hun favoriete activiteit gestart, stenen gooien in het water. Het laatste deel van de reis gaat lang een paar schilderachtige dorpjes, we stoppen verschillende keren om een paar foto’s te maken. Het is al laat als we bij onze veerboot aankomen, we hebben een plekje op de boot van 21:15 uur. De boot van 19:30 uur was al vol. Maar deze boot is groter en vaart sneller, waardoor we wel weer wat tijd gaan goedmaken. Het was waarschijnlijk geen slechte keuze, deze grotere boot. Het waait namelijk toch weer vrij hard. Als je van binnen door de patrijspoort naar buiten kijkt verdwijnt de horizon en zie je soms alleen lucht en later alleen water. Gelukkig is het minder erg als de heenreis en wordt er (van ons) niemand zeeziek. We komen om een uur of 1 ’s nachts aan in Bodo. Handig nu dat de zon niet onder gaat, we rijden in ‘avondschemering’ naar de camping, die pal naast een luchtmachtbasis ligt.