Donderdag 8 juli 2010: Narvik

’s Avonds hebben we op de camping gekeken naar de wedstrijd Duitsland tegen Spanje. Naast ons staan Duitsers. We mochten natuurlijk niet laten blijken dat wij wel blij waren met de overwinning van de Spanjaarden. We hadden geen puf meer om de middernachtzon te bekijken. Het uitzicht vanaf de camping naar de horizon is echter niet geweldig, dus dat doen we een andere keer. We wandelen wel langs het Midsummernight-pad, maar verdwalen al snel en komen op het worldcup langlauf parcours (en we hebben nog maar één glas alcohol op). Dit lijkt ons geen aanrader voor de andere toeristen midden in de nacht…
Vandaag vertrekken we naar Noorwegen. Eerst rijden we naar het plaatsje Jukkasjärvi, waar het ijshotel de hele winter staat. Wij komen aan, maar zien niet veel. Wel een shop, waar Anke een boekje koopt over het ijshotel in 2009/2010 met mooie plaatjes. De ijsbar blijkt alleen tussen 18 en 22 uur open te zijn. Bij de receptie horen we dat er over 90 minuten een rondleiding gegeven wordt door de hal waar de ijssculpturen worden gemaakt èn naar de ijsbar. Dat duurt ons te lang, want daar is verder niet veel te beleven. Helaas, geen ijssculpturen voor ons vandaag. Er is één weg naar Narvik (Noorwegen), dus we hoeven niet te kiezen. Onderweg zijn wegwerkzaamheden. Dat betekent dat er gewoon geen weg is (maar onverhard, met veel stenen en kuilen). Dat duurt ongeveer 10 km. Gelukkig geen lekke band en alle kastjes nog dicht. Verder is het wel een hele mooie route langs de heuvels, die langzaam bergen worden en veel grote en kleine meren.
Onderweg komen we één benzinestation met restaurant tegen, waar we tanken en een grote hamburger eten met friet. We worden ook weer gebeld door de ANWB. Zij vertellen ons dat een reparatie in Narvik pas gaat lukken op 21 juli (dat is een beetje laat). Ze gaan verder zoeken voor ons (in Tromso) en bellen ons morgen weer terug. Morgen gaan we in ieder geval de onderdelen ophalen die de ANWB opstuurt naar Narvik.
Verderop ligt sneeuw op de bergen (ook langs de weg), maar skiën is nu niet mogelijk (op het eerste gezicht). We rijden de grens over naar Noorwegen. Daar staan veel mooie houten huizen, ieder aan een eigen meer lijkt het. De omgeving is schitterend. Steile bergen met watervallen, sneeuw, steeds minder begroeiing en kronkelende wegen de berg op. Dan dalen we af naar het water. Net vóór Narvik rijden we naar een camping aan het water. Daar regent het bijna niet meer (onderweg hadden we wel regenbuien). De kinderen kunnen nog even naar de speeltuin, waar ook een echte Sami-tent staat (tipi van hout). Erg donker daar binnen, maar met zaklampen wel leuk. Er liggen stapels met rendierhuiden op de banken en een grote barbecue plaats in het midden van de tent. Na verloop van tijd wennen we aan het donker en doen we spelletjes met de zaklamp.