Woensdag 25 juli 2012 – nog een dagje camping

Vandaag staat Robert-Jan redelijk vroeg op, omdat hij een fietstocht wil maken door het natuurgebied van de Camargue. Anke gaat met Fleur en Amber naar het zwembad vanochtend. De fietstocht gaat eerst via onverharde paden door het moeras en langs de zee. Een heel mooi stuk natuur met brakke moerasvelden waar de flamingo’s en andere vogels zoals de witte reiger of zilverreiger te zien zijn. De tocht voert langs een vuurtoren en biedt een mooi uitzicht op de zoutpannen. Vandaar gaat de route verder naar Sallins de Badon, waar ik een ooievaarstel spot naar La Capelliere en Villeneuve. Hier kom ik meer toeristen met de auto tegen. Langs de kust kun je alleen te voet, paard of mountainbike. De rest van de route biedt uitzicht op het grote meer (eigenlijk fiets je een rondje om dit meer) en de moeraslanden. Daar zie je graspollen in het water waar allemaal witte vogelkopjes tussendoor steken. Een soort kleine versie van de flamingo’s maar dan in het wit. Zodra je iets dichterbij komt voor een foto vliegen ze weg. Even later zie ik ook de witte paarden die zo beroemd zijn in deze streek. Soms in een afgeperkt weiland, soms ook los lopend in het natuurgebied. Op de terugweg naar Saintes Maries zie ik ook de zwarte stieren. Als ik foto’s maak is er één bij die mij nauwlettend in het oog houdt. Gelukkig zit er nog een greppel tussen ons beiden. Vermoeid na 70 km mountainbiken (in 4 uur ipv de 8 uur die in de brochure stond vermeld bij de route) duik ik bij Fleur, Amber en Anke in het zwembad. Fleur en Amber waren gefascineerd door de animatiedames en heren die dansjes deden rond het zwembad, maar de taal bleek hier een onoverkomelijk opstakel. Anke las haar boek vandaag uit. We zijn niet meer naar het strand geweest, dus konden Fleur en Amber niet controleren of ons kasteel er nog stond. In plaats daarvan blijven we ’s middags even bij de camper. Tegen de avond fietsen we naar Saintes-Maries, waar we ons mengen met de andere toeristen in de winkelstraatjes. We zien er mooie Spaanse flamenco jurken en kopen er één, ook krijgen de dames een roze hoedje en een ijsje. In het centrum van alle winkelstraatjes en de ontelbare restaurants is een witte versterkte kerk. We bezoeken de kerk en de Saintes Maries (de heilige Martha en de zuster van Maria die hier 18 n.Chr. per boot zijn gearriveerd). In de kelder worden kaarsen gebrand, het plafond is zwart en het is hier zowaar nog warmer dan buiten. Amber vraagt of ze de kaarsjes mag uitblazen en als we dat niet goed vinden wil ze zo snel mogelijk weg. We klimmen via de verdedigingstorens op het dak van de kerk. Je kunt hier over de stenen dakpannen naar de nok van het dak lopen, waar je een mooi uitzicht hebt over het dorp, de camargue en de zee. Als we dit alles achter de rug hebben lopen we weer langs de witgeschilderde huisjes via de steegjes naar een pleintje met restaurants. De kids nemen pizza, Robert-Jan de steak van de Toreau (stier) en Anke de Paella. Anke verbetert de belabberde franse uitspraak van Robert-Jan, zodat de kelners wijs kunnen worden uit de bestelling. We zijn laat terug en stoppen de kids onder protest in bed. Tijd voor koffie en daarna wijn. Morgen willen we naar Aigues Mortes en een nieuwe camping zoeken aan zee. De quote van de dag door Fleur: “Ik ben niet moe, ik wil naar Woefie (knuffel) toe”.