Donderdag 9 augustus 2012 – Péronne aan de Somme

We zijn vroeg op vandaag. Als we de boel hebben ingepakt komen we erachter dat we pas vanaf kwart voor negen bij de receptie terecht kunne voor brood en om af te rekenen. We eten alvast crackers en staan voor de deur als de receptie open gaat. Het brood nemen we mee voor onderweg. Het is vandaag vooral snelweg en péages om kilometers te maken. Dat lukt goed al is het natuurlijk wel druk als we door Parijs rijden. Motoren gaan kris kras door het verkeer. Net als in Nederland tijdens de file, alleen doen ze het hier met 80-90 km per uur. Het wordt wel steeds warmer in de camper en we besluiten niet in één keer naar huis te rijden, maar om op tijd te stoppen. We vinden een mooie kleine camping met een zwembad in Péronne aan de Somme. De vallei van de Somme is beroemd of beter berucht door de veldslagen in de eerste wereldoorlog. Peronne was één van de centrale gebieden waar veel is gevochten, hier is ook een museum over de eerste wereldoorlog. Voor we de camping op rijden zien we la oorlogsgraven van Britse en Indiase soldaten. RJ speelt nog even met de gedachte om de fiets te pakken en even rond te kijken, maar er is eigenlijk geen tijd meer voor. We relaxen op de camping in het zonnetje. Op een gegeven moment ontdekken we een camperfamilie die we eerder dit jaar in Mounewetter (Friesland) zijn tegen gekomen met de fiets elfstedentocht. RJ gaat langs om een biertje te drinken. Zij zijn twee weken in Parijs en Normandië geweest, sommige plaatsen die ze noemen klinken bekend en hebben wij ook bezocht tijdens een vakantie 5 jaar terug. Na de friet met ontzettend grote hamburgers gaan we nog even jeu de boules spelen. Het gaat vanavond beter. Ze kunnen nu wat beter tegen hun verlies. Al doen we ons best om ze ook vooral te laten winnen. Dat valt nog niet mee, omdat zelfs een hele slechte worp vaak per ongeluk nog dichtbij de boule kan belanden en je onbedoeld toch wint.
Ditmaal gooit Fleur de handdoek in de ring nadat volgens haar de boule al door haar gegooid was. Wij pakten hem op en gooiden opnieuw. Dat was echt “too much” en ze hield het voor gezien. Wellicht dat vermoeidheid ook een kleine rol speelde bij Fleur. Beiden slapen snel. Dit wordt ons laatste avondje in Frankrijk. Morgen de finale etappe naar Nederland, Utrecht. De witte wijn, onze droge muscat sec smaakt wederom goed ’s avonds.