Etrusken en mooie dorpjes op de bergen

Fleur heeft een nat bed en slaapt bij ons in bed. We zijn weer op tijd op. Helemaal uitgezwaveld gaan we vol goede moed op pad. Blijkbaar hebben we onze tomtom ingesteld op een alternatieve route. We beginnen wantrouwig te worden als we de logische hoofdweg (vrijwel direct na vertrek) worden afgestuurd en op een B, C of eigenlijk D-weg terecht komen. Eerst gaat het goed, alhoewel het meteen flink steil omhoog gaat. Terug schakelen naar de twee en soms eerste versnelling. Wat verdacht was, is dat de weg eigenlijk overal horizontale kerven had, later bleek dat je daarmee extra grip op de weg hebt als het echt heel steil wordt. En dat werd het. Uiteraard hielden we stoer vol…. Totdat we een stijgingspercentage en bocht zagen opdoemen waarbij zelfs Robert-Jan begon te zweten (Anke had al een tijdje hartkloppingen). Vlak voor de bocht begonnen de voorwielen wat door te slippen. Hmmm… Gelukkig was er ook een uitwijkhaventje. Erin en omdraaien maar, want dit wordt te gek. We rijden terug naar de hoofdweg en stellen de tomtom opnieuw in. Dat helpt en we komen weer op de Toscaanse heuvelige, maar begaanbare wegen terecht. Zo cruisen we richting Sovana en Pitigliano. Schilderachtige dorpjes die bovenop turfsteen rotsen zijn gebouwd. Vlak voor Sovana bezoeken we een beroemde Necropolis (Necropoli). Je hebt er hier in de omgeving vrij veel uit de tijd van de Etrusken. Ongeveer 3 eeuwen voor de jaartelling begon, is hier het graf van ene Hildebrand gebouwd, een van de grootste en beroemdste grafcomplexen die zijn gevonden. We wandelen de heuvel op door de bossen, over bruggetjes en trapjes en kronkelende paadjes naar de restanten van de graftempels. Indrukwekkend en mooi. Ook voor de kids, die er kunnen klimmen en afdalen in donkere grafkelders. Na de Etrusken rijden we door naar de middeleeuwen voor een bezoek aan Pitigliano. Een klein spectaculair dorp op de top van een heuvel. Het uitzicht op deze stad is echt geweldig als we aan komen rijden en we proberen vanuit de auto foto’s te maken. Anke is onze reizende fotograaf, die vanuit de auto kiekjes maakt van het landschap. Boven aangekomen parkeren we de camper op een grote parkeerplaats en dalen per fiets af naar het centrum. Hier stoppen we bij een klein selfservice restaurantje dat door een “big Italian mama” wordt gerund. We maken stiekem een foto van haar en laten de verschillende gerechten smaken. Vooral Anke’s rolladeachtig vleesje met krokante rand en gehaktachtige vulling was erg lekker. Verder hadden we lasagne, krokante kip of vis en gevulde aubergine en rundvlees. Prima eten voor weinig. De dames gingen weer voor de groene appelsap. We wandelen door de middeleeuwse steegjes en poortjes op zoek naar ijsjes. Op die manier wandelen we een flink eind, ontdekken de joodse ghetto en houden de kinderen op de been. IJs vinden we hier niet, wel een kaasrasp voor de parmezaanse kaas. Aan het einde van de wandeling, terug op het plein, kopen we een ijsje en stappen tevreden op de fiets terug naar de camper. De beste optie is nu Bolsena, aan het meer Lago di Bolsena. Een beetje van de ‘geplande’ route, het is nu nog maar 100 km naar Rome. De camping heeft ook een zwembad. Anke en de kids duiken erin (het is koud), terwijl Robert-Jan de camper klaar maakt. Als de kids terugkomen (eerder dan verwacht) wil Robert-Jan net gaan zwemmen. Helaas, dan maar een snelle duik in het meer. Flinke golven, zwart vulkaanzandstrand, waterplanten, maar wel aangename temperatuur. We besluiten de avond met Italiaans eten en wijn. Morgen verder richting Pienza.