De scheve toren in Pisa

Het is tijd om Pisa te gaan ontdekken. We zijn redelijk op tijd weg van de camping. Rond 9:30 uur rijden we richting strand en via de strandweg naar Marina di Pisa. Van daaruit volgen we de rivier richting Pisa centrum. Het is al snel bloedheet. We stoppen onderweg even om een foto te maken van de grote visnetten die aan stalen constructies boven de rivier hangen. In Pisa aangekomen rijden we naar het centrum en parkeren zo ver mogelijk in het centrum. Het is hier echt “bloedje heet” (een Fleur uitspraak) en lokken de dames mee de stad in met stoere verhalen over de scheve toren en de kans om hun buurmeisjes (Vivianne en Charlotte) aan te treffen, want die doen tijdens de vakantie eveneens Pisa aan. Op het plein en rondom de toren is het een drukte van belang. Veel talen en ook aardig wat Amerikanen zo te horen. De toren is weer open voor publiek en er staan grote rijen toeristen te wachten. Wij kijken nog even in de schaduw naar de toren, maar als die echt niet omvalt gaan we toch maar verder. Een rondje om de Dom en halverwege weer even uitrusten in de schaduw en een spelletje memorie doen. Amber speelt met haar poppetjes. Dat houdt de motivatie op peil, het loopt immers richting de 40 graden in de zon. Vanaf de Duomo lopen we terug door de stad en worden nog bijna van de sokken gereden door een paard en wagen met toeristen. Na zo’n 500 meter besluiten we maar weer een pauze te houden bij een ristorante-pizzeria. We gaan voor lasagne, pizza en frietjes voor de kinderen. Wanneer we tenslotte de camper bereiken is het of we een sauna instappen. De kids trekken meteen al hun kleren uit (het wordt al routine) en gaan in hun onderbroek in de autostoeltjes zitten om DVD’s te kijken. Ze klagen niet en willen vooral filmpjes van (tante) Dora kijken. We rijden Pisa uit en gaan op weg naar San Gimignano. Beroemd vanwege de vele torens en volgens de boekjes de bijbehorende kerktorenpolitiek. Het is het Manhattan van Italië in de 12e en 13e eeuw.
We proberen weg te blijven van de snelweg en worden na verloop van tijd, als we de dorpjes rond Pisa door zijn, beloond met een prachtig Toscaans landschap. Hoe dichter we bij San Gimignano komen, hoe heuvelachtiger het wordt. We zien wijngaarden (chianti), veel zonnebloemen, groene bossen op de heuvels en mooi hoog gelegen dorpjes en af en toe villa’s met cipressen langs de oprijlaan. De superfoto of het superuitzicht hebben we nog niet gezien. We rijden om San Gimignano heen en zien de plaats en torens al van verre liggen, dat is wel een spectaculair uitzicht. De camping “Bochetto di piemma” heeft een plekje voor ons, maar we mogen er maar 1 nacht blijven. Ze verwachten nl. een grote groep campers uit Zweden. Na het eten, weer Italiaans, gaat Robert-Jan nog even met de dames het grote donkere bos bij de camping in. We nemen zaklampen mee en zijn heel stil. We horen geluidjes van de krekels, vogels en …. kindjes. We komen gelukkig geen olifanten of andere enge beesten tegen. Het was wel spannend en een beetje eng. Ondertussen heeft Anke het thuisfront op de hoogte gebracht van onze reis.