via Cinque Terre naar Marina di Massa

We vertrekken van Camping del Sole met prachtig en warm weer. Dat wordt zweten in de camper. We rijden door de Po vlakte met veel tuinbouw en industrie langs de snelweg. Vanuit het vlakke gebied rijden we de heuvels in en zien in de middag de bergen die “La Cinque Terra” vormen in de verte opdoemen. We besluiten om een pitstop in Parma te maken. We parkeren de camper in het centrum en wandelen het centrum in. Na een rondje om de kerk (de beroemde Duomo met Campanile (een toren) en de karakteristieke doopkapel, een apart gebouw om te zien van buiten bekleed met dierenfiguren) gaan we onder luid protest van Amber op een terrasje zitten om pizza’s te eten. Fleur proeft voor het eerst een “prikkeltjes cola” en vindt het lekker. Vanuit Parma gaat de reis verder richting La Spezia. We klimmen nu echt de heuvels in en zien mooie dorpjes hoog op groene beboste heuvels liggen. Doordat we een benzinepomp missen rijden we nog 20 minuten door de bergen met een “rode lamp” op het dashboard en neemt de stress toe. Gelukkig vinden we tijdig een pomp en tanken maar liefst 64,5 liter! Zou het een 65 liter tank zijn?
We besluiten naar een ‘charme camping’ (volgens de ANWB) te rijden op het uiterste puntje van de Cinque Terre. De camping ligt op de top van de hevels met uitzicht over de baai van La Spezia. Een trip die ons over steeds smaller wordende bergweggetjes leidt naar het dorpje Lerici met prachtig uitzicht op een haventje met daarboven een ‘Castello’. Van daaruit gaat het weer verder naar boven richting een nog kleiner dorpje Tellaro. We komen nu op het smalste weggetje tot nu toe en het loopt ergens dood bij de camping. Verder kun je hier niet komen. Het was een mooie rit en dat moeten we maar in onze gedachten vasthouden, want de camping is vol (tenminste de plekken voor campers). Geen charme campings meer voor ons! Enigszins uit ons hum rijden we het hele stuk weer terug over de smalle bergweggetjes richting snelweg en daar zien dat de volgende camping op de lijst ook niet voor ons is weggelegd. De toegangsweg vermeldt dat de maximale hoogte 3 meter is. Onze camper is 3,05 centimeter! Lekker hoor. Ons extra dakraam is de boosdoener, maar geeft ook veel plezier dus draaien we om, want het dakraam willen we behouden. Dan maar op weg naar het strand. We rijden door naar Carrara, dat beroemd is vanwege het stralend witte marmer dat hier al eeuwen lang wordt gewonnen in de bergen. We vinden “campeggio Partaccia” in Marina di Massa, aan het strand met op de achtergrond de witte bergen van Carrara. We nemen nog even een duik in zee, met verrassend heerlijk warme temperatuur, warmer dan het Iseomeer en -zwembad. Wel even wennen dat het hele strand is opgedeeld in privé-strandjes met ligbedden en parasols. Een vrij strandje is nergens te bekennen. We besluiten de avond in de ristorante-pizzeria van de camping door te brengen. Gezellig, bediend door de hele familie eten we pizza’s, gegrilde gamba’s en gepaneerd kalfsvlees. Prima eten voor een schappelijke prijs.